Bijna helemaal onderaan mijn DZP-lijst, in de categorie “Dingen die overblijven”, staat het doel: 10 spellen spelen die in de kast liggen en die ik nog nooit of zelden gespeeld heb. Ik heb dit doel wel zo breed gemaakt dat ook de spelletjeskasten van mijn vriendinnen meetellen.

Spellen spelen, het is een geliefde bezigheid van mij. In de ene periode wat meer dan in de andere periode, maar het is al wel een jarenlange hobby. Ik heb veel vrienden, familie en kennissen die ook dol zijn op spellen. Bijvoorbeeld veel mensen van de kanovereniging. Met z’n allen samen zouden we een collectie spellen hebben die bij een spellenvereniging niet zou misstaan. Zelf heb ik naar schatting tussen de 25 en de 40 spellen in mijn collectie. Dat zou ik nog eens uit moeten zoeken.

Natuurlijk grijp je vaak terug naar je lievelingsspellen, waarvan je de spelregels al kent. Zo kwam het dat er nog veel spellen in de kast lagen, die ik niet of nauwelijks had gespeeld. Daar is wel verandering in gekomen, want ondertussen heb ik heel wat dozen eindelijk eens open gemaakt en daar blijken dan heel leuke spellen in te zitten. Dus dit was een heel nuttig doel. Ondertussen al veel meer dan 10 spellen gespeeld, dus ik zal eens een lijstje opnoemen, zodat ik dit doel af kan strepen.

Dobbelspelen Boonanza en Catan

 

Tja, allebei lang niet zo leuk als de “grote” spellen waar ze op gebaseerd zijn, respectievelijk het kaartspel Boonanza (absoluut één van all-time favorites) en het bordspel Catan.

Het dobbelspel van Boonanza is ook nog best ingewikkeld, als je het voor de eerste keer gaat spelen. Het leukste zijn de dobbelstenen.

Het Catan dobbelspel is ook maar een slap aftreksel van het bordspel. Eigenlijk alleen leuk als reisspelletje, als je geen ruimte hebt om het grote bordspel + uitbreidingen mee te nemen. En je kunt dit ook met twee personen spelen, wat met het bordspel niet kan.

Elfenland

Elfenland is een bordspel wat je eigenlijk alleen al wilt bezitten vanwege het prachtige artwork. Die DRAAK op de voorkant! Als ik er de ruimte voor had in mijn huidige woning, dan zou dit spel tentoongesteld staan in mijn imaginaire spelletjesvitrinekast. Het spel zelf is niet eens zo heel moeilijk, want het is een familiespel, maar wel leuk. Ik had het spel al een aantal keer gespeeld bij een vriendin, maar wilde het zelf graag hebben, vanwege die mooie doos/speelbord. Helaas kost het spel behoorlijk veel geld, dus ik was heel blij toen ik het tweedehands spotgoedkoop op de kop kon tikken. Helaas bleken er wel een paar pionnetjes te ontbreken, maar goed, daar kan ik met zoveel korting mee leven. Ondertussen ook al een paar keer gespeeld, het is wel een groot spel waar je een flinke (eet)tafel voor nodig hebt en je moet met minstens drie spelers zijn.

Takenoko

Takenoko is niet van mij, maar van een vriendin. We speelden het jaren geleden op het Spellenspektakel en vonden het allemaal een leuk spel, maar het was behoorlijk prijzig. Toch bleef dat spel door de jaren heen steeds terug komen: weet je nog, dat leuke spel met die panda? Vorig jaar heeft de vriendin het spel cadeau gekregen en we hebben het ondertussen al vaak gespeeld. We vinden het nog steeds een leuk spel. Er schijnt ook nog een uitbreiding van te zijn, maar die is lastig verkrijgbaar.

Safari Monopoly

Ik had een aantal jaar geleden bedacht dat ik alle grote, bekende spellen wilde hebben, zoals Catan, Risk en Monopoly. Ik werkte toen nog in de souvenirwinkel van het Safaripark en daar verkochten we Safari-Opoly. Die heb ik toen uiteindelijk aangeschaft. Het is verder een mooi spel om te zien, maar om heel eerlijk te zijn vind ik het spelmechanisme van monopoly niet meer zo leuk. Als kind/tiener heel veel gespeeld, maar eigenlijk zit er vrijwel geen tactiek in en het duurt altijd een eeuw voor alle “straten” (in dit geval dieren) verkocht zijn en het spel echt op gang komt. Tja en dan na eindeloos geld heen- en weerschuiven haalt iemand het monopolie en de winst. Met twee spelers is er al helemaal geen klap aan, je moet eigenlijk wel met drie of vier zijn om het nog een beetje leuk te houden. Dus de kans bestaat dat ik dit spel ga verkopen.

Qwirkle

Het Kruidvat heeft regelmatig heel goedkope spelletjes liggen en uit die voorraad nam ik Qwirkle mee. Het duurde heel lang voor ik het eindelijk ging spelen, namelijk toen ik mijn tweede setje won bij het Sinterklaasruilspel van de kanovereniging. Het bleek best een leuk spelletje te zijn, niet moeilijk, maar een leuk, snel spelletje om een spelavond mee af te sluiten. Wat ik wel grappig vind is dat het spel altijd uitkomt, wat voor setjes je ook maakt. Zoiets kan mij dan heel erg intrigeren. Maar voor die paar euro dus al veel plezier gehad van dit spelletje, het is een klein doosje wat ook makkelijk mee op vakantie kan.

Phase 10

Nog zo eentje van de stapel in het Kruidvat. Had het ooit eens gespeeld bij vrienden, maar mijn eigen versie lag lang ongespeeld in de kast. Vooral, omdat ik dacht dat je het niet met twee personen kon spelen. Afgelopen jaar is hij er toch eens uitgekomen en het blijkt dat het ook met twee personen gespeeld kan worden, ook al is het met drie of meer personen leuker.

Machi Koro

De “winkel van ons allemaal” raadde mij iedere keer slinks dit spel aan. Tja, toen werd ik er nieuwsgierig naar, dus het werd een verjaardagscadeau. Het bleek een leuk spel te zijn en ondertussen zijn ook beide uitbreidingen in huis. Gelukkig is het niet zo’n duur spel, dat scheelt. Wel heb ik het tot nu toe steeds met slechts twee personen gespeeld en ik denk dat het nog leuker is met meerdere personen.

Port Royal

Op het laatste Spellenspektakel dat ik bezocht (ik denk in 2014) kocht ik slechts één spelletje: Port Royal. Een kaartspel. Het lag daarna jarenlang ongespeeld in de kast, tot ik het er dit jaar weer eens uithaalde. Het was even denken hoe het ook al weer moest, maar toen we de spelregels eenmaal doorhadden bleek het een leuk, redelijk snel spel te zijn. Dit kan ook prima met twee personen. Ondertussen dus al wel vaak gespeeld.

Azul

Tijdens Zomerfolk in Groningen presenteerde de plaatselijke spellenvereniging zich ook. Ik was geïntrigeerd door Azul en nadat ik een rondje mee had gekeken, kon ik zelf een keertje meespelen. En hoppa, ik won mijn allereerste potje ooit met ruime voorsprong. De mannen van de Groninger spelvereniging noemden mij toen “die enge tactische Brabander”. Tja. De hele dag getwijfeld of het spel aangeschaft moest worden en net voor we naar huis gingen toch maar gedaan. Het was geen miskoop, want het wordt heel erg vaak gespeeld. En yup: meestal win ik.

Patchwork

Dit spel kocht ik eigenlijk erbij, omdat het drie halen, twee betalen was. Het ziet er heel anders uit, dan op de doos, dat vond ik een beetje apart. Ik heb het tot nu toe pas 1x gespeeld, maar het is best een leuk spelletje. Wel slechts voor twee personen.

Kingdomino

Vriendin S. had Kingdomino te leen. Ik had het wel eens in handen gehad, maar dacht dat het een kinderspel was. Bleek niet zo te zijn, eigenlijk vond ik het best leuk. Maar ik heb ook wel eens Queendomino gezien en dat is eigenlijk Kingdomino met nog wat tactische uitbreidingen erbij, waaronder een DRAAK. Mocht ik dit spel dus ooit zelf aan gaan schaffen, dan zou ik voor Queendomino gaan.

Metropolis

Deze gaf ik als verjaardagscadeau aan de eerder genoemde vriendin S. We gingen het gelijk spelen. Het spel is een soort kruising tussen Machi Koro en Puerto Rico. Het is op zich best een leuk spelletje, behalve dan dat je weinig interactie met elkaar hebt en je al met 50 punten gewonnen hebt, terwijl het spel dan eigenlijk pas net op gang komt. Een volgende keer gaan we dus door tot 100 punten, misschien dat we elkaar dan ook meer dwars kunnen zitten.

Conclusie

Dit zijn bij elkaar al meer dan tien spellen. Dus daarmee is dit doel ruimschoots vervuld.