In juli 2019 liep ik samen met mijn moeder de 2-daagse NS-wandeling Vechtdal in Overijssel. De eerste dag loop je 18 kilometer, van station Mariënberg naar station Ommen. Omdat de reistijd vanaf Oisterwijk maar liefst 3 uur is, boekten wij een hotel in Ommen, waar we gingen overnachten.
Heel erg vroeg
Vanwege de lange reistijd zaten we al om 6.45 uur in de trein, zodat we op tijd daar zouden zijn en op ons gemak konden lopen. Ik heb een hekel aan vroeg op staan, maar voor iets leuks als wandelen gaat het me wel goed af. Om 9.45 uur stapten we uit de trein op station Mariënberg, een nieuwe plaats voor mijn lijstje. We konden meteen een cache op het station loggen, dus dat ging lekker.
Processierupsen
De wandeling ging bijna meteen de natuur in en we lazen wat informatieborden in de “informatiekapel” een houten huisje met informatieborden in de vorm van een kapel. Hier lazen we ook wat over de verdwenen watermolen en iets verderop vonden we een cache die zo heette. We liepen een eind langs de Vecht, o.a. midden over het terrein van een grote camping en door bossen en bogen af naar landgoed Junne.
Hier lag een hele serie caches, de Grommelsteen-serie. Omdat de wandeling zelf al 18 kilometer was, konden we niet de hele serie doen, maar we liepen een klein stukje om voor nummertje 10. Die zat verstopt in een boom. Ik trok het lapje waarin de cache verstopt zat uit de behuizing, maar niet alleen de cache viel eruit, maar ook twee dikke processierupsen. Gelukkig had ik er niet ingegrepen. We logden de cache en verwijderden de rupsen met een tak. In Overijssel bleek een ware processierupsenplaag te zijn, overal kwamen we afgespannen eikenbomen tegen en je zag de rupsen soms gewoon zitten. Gelukkig zijn we niet ernstig aangevallen.
Cirkels in het graan
Iets verderop vonden we nog een cache van de Grommelsteen-serie, die lag wel precies op de route. Er waren ook veel graanvelden, dus ik maakte een foto van mijn drieoogalien die dacht dat hij cirkels in het graan zag. Te veel fantasie, ik weet het.
Tussen de graanvelden op het landgoed was het erg warm, dus we waren blij toen we het bos in ging, hier was het wat koeler. We kwamen de wandelaars tegen die tegelijkertijd met ons uit de trein waren gestapt, maar die een andere route liepen. Misschien wel het Pieterpad, want wij vonden alweer een cache van het Pieterpad. Volgens mij heb ik die nu al vijf gevonden ofzo. Stiekem kruist het Pieterpad dus veel andere routes. Toch zou ik het heel graag nog ooit gaan wandelen. Lijkt me echt leuk, maar dan wel achter elkaar door of in ieder geval in twee of drie sessies.
Vlak voor we in Ommen aankwamen nog even een zandpad ingeschoten om een cache te loggen van de Darde klokke-serie. Die liggen in de vorm van een klok rondom Ommen, maar te ver uit elkaar om allemaal te doen. Deze lag wel bijna op de route. Onderweg zijn we ook een heleboel paddo’s tegengekomen, dus flink aan waymarking gedaan. In Overijssel zijn niet veel waymarkers actief, dus wie weet zit er nog wat voor mij bij. Zou leuk zijn.
One night in Ommen
We waren ook al een keer het spoor overgestoken, maar nu kwamen we aan bij het station van Ommen. In de ochtend waren we al gestopt op dit station en hadden we uitgekeken naar het hotel, maar dat konden we niet zien. Nu begrepen we niet hoe we eroverheen hadden gekeken. Voor de deur stond een boom vol processierupsen. Lekker dan. We checkten in en het meisje van de receptie probeerde ons nog een hoteldiner aan te smeren. Ik was die week ook al bestookt met mailtjes voor extra dingen in het hotel. Zo geweldig was het hotel echter niet. De kamer was klein en de vloerbedekking heel smerig. Het bed zag er wel ok uit en het beddengoed was in ieder geval schoon. We besloten nog richting het centrum van Ommen te gaan.
Ik wilde eigenlijk naar het tinnenfigurenmuseum, maar dan zou mijn moeder niet mee kunnen, want die heeft geen museumkaart. En er waren ook nog caches. Uiteindelijk konden we het museum niet vinden en logden we nog vier caches in het dorp, waaronder eentje in de molen, waar je ook in rond mocht kijken. In het centrum van Ommen was een zomerfeest aan de gang met een markt, dus ook nog een stukje over die markt gelopen (de zelfde troep als op elke jaarmarkt) en nog wat winkels ingegaan en daarna een restaurant uitgezocht om een hapje te eten.
Op de terugweg naar het hotel logden we nog een cache langs de rivier de Vecht. Mijn moeder bleef die avond in het hotel, ik ben nog terug gelopen naar het centrum voor het optreden van de coverband Broadway.
Maartjes Moves 